Հայերիս մեջ հաճախ ենք լսում էս արտահայտությունը: Ու, ցավոք, միշտ չի, որ կարելի է ուրախանալ մեր ունիկալության վրա: Հենց էտ տխուր դրսևորումներից մեկն էլ մեր ունիկալ շովինիզմն ա` "հակասփյուռքահայկականությունը", որից չեն կարողանում ազատվել շատ "վիրավորվածիկներ", ասել է թե "աբիժնիկներ": Խոսքը մարտի 20-ի www.1in.am օնլայն լրատվականի հոդվածի մասին է, որից "մի այլ կարգի պատվերի" գարշահոտ էր գալիս: Ու ենթադրելով լրատվականի քաղաքական կողմնորոշումից, պատվիրատուների մասին դժվար չի կռահելը: Ես հասկանում եմ` ԶԼՄ-ներին էլ է փող պետք, բայց վեհ գաղափարներ ու ազատականություն քարոզող 1-ին լրատվականը փողը գրպանը դնելուց առաջ պիտի մի քիչ մտածեր հոդվածի բովանդակության բարոյականության մասին: Կամ էլ պատվերը կատարելուց հետո հոդվածի հղումը ուղարկեր Շառլ Ազնավուրին, Մոնթե Մելքոնյանի այրուն, Քըրք Քըրքորյանին, Ժիրայր Սեֆիլյանին, Ջերարդ Գաֆեսճյանին ու էլի շատ սփյուռքահայերի:
Ուղղակի երկար վերլուծելուց հետո, մարդիկ հասկացել են, որ մարդու` որպես քաղաքացի ու քաղաքական գործիչ անցյալը մաքուր է(ի տարբերություն շատերի) ու միակ բանը, որով կարող էին հագեցնել բազմաթիվ շովինիստների ցինիկ ծարավը, Րաֆֆի Հովհաննիսյանի սփյուռքահայ լինելու փաստն էր: Բայց դրանով էլ մարդիկ ոչնչի չհասան, ու դրան հետևեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի բացահայտումը, թե "ցուցադրական ծոմապահությունը հակասում է իր քրիստոնեական սկզբունքներին": Իհարկե դա այնքան էլ հեշտ չէր պարզելը. պիտի պարզեին նման աղբյուրներ կան թե չէ, պարզելուց հետո պիտի ուսումնասիրեին ու գտնեին իրավիճակին համապատասխանող տեքստը, որ մեջբերում արվեր: Չէ, իրականում Աստվածաշնչում կամ այլ աղբյուրներում հացադուլի մասին բան չկա գրած, ուղղակի սեփական ձեռքերով սեփական սև PR անելուց հետո, ինչ որ ձևով պետք էր իրադրությունը շտկել: Բայց դե էլի "закон подлости". ամեն ինչ հակառակ ստացվեց, ու նույն սփյուռքահայ մարդը, ով իր բարձրությունից չէր իջել, չմեկնաբանելով իրեն չբարևելու փաստը, էս անգամ էլ ուղղակի Աստծո օրհնությունը մաղթեց:
Ուղղակի պետք չէր միտինգների բազմահազարանոց լինելու փաստը կապել սեփական գլխավերևում փայլող լուսապսակով (մանավանդ որ միտինգների մասնակիցներից շատերը ոչ վաղ անցյալի վկաներն են), մտածել թե ժողովրդի համար կարևորը հռետորական ոճն է ոչ թէ մարդու ասածը կամ արածը: Ինչ-որ իմաստով էս ամեն ինչը ՀԱԿ առաջնորդին մոտեցնում է գործող իշխանություններին. եթե վերջիններս "ուվերեննի են" իրենց ունեցած ֆինանսական ու իշխանական լծակների վրա, ապա ՀԱԿ առաջնորդը "ուվերեննի է" իր խարիզմատիկ կերպարի վրա, բայց դե, կներեք արտահայտության համար, "ստորության օրենքի" առաջ բոլորը հավասար են, ու ամեն անգամ հռետորական կուտը կերած ժողովուրդը միանշանակ չընդունեց "սփյուռքահայ քաղաքական գործչին" չբարևելու փաստը: Ամեն դեպքում, էս ամեն ինչի մեջ պետք չի տեսնել միայն վատը, ի վերջո, որոշ մարդկանց գիտելիքների շտեմարանը համալրվեց եկեղեցական գրականության աղբյուրների մի քանի նմուշներով:
Ուղղակի երկար վերլուծելուց հետո, մարդիկ հասկացել են, որ մարդու` որպես քաղաքացի ու քաղաքական գործիչ անցյալը մաքուր է(ի տարբերություն շատերի) ու միակ բանը, որով կարող էին հագեցնել բազմաթիվ շովինիստների ցինիկ ծարավը, Րաֆֆի Հովհաննիսյանի սփյուռքահայ լինելու փաստն էր: Բայց դրանով էլ մարդիկ ոչնչի չհասան, ու դրան հետևեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի բացահայտումը, թե "ցուցադրական ծոմապահությունը հակասում է իր քրիստոնեական սկզբունքներին": Իհարկե դա այնքան էլ հեշտ չէր պարզելը. պիտի պարզեին նման աղբյուրներ կան թե չէ, պարզելուց հետո պիտի ուսումնասիրեին ու գտնեին իրավիճակին համապատասխանող տեքստը, որ մեջբերում արվեր: Չէ, իրականում Աստվածաշնչում կամ այլ աղբյուրներում հացադուլի մասին բան չկա գրած, ուղղակի սեփական ձեռքերով սեփական սև PR անելուց հետո, ինչ որ ձևով պետք էր իրադրությունը շտկել: Բայց դե էլի "закон подлости". ամեն ինչ հակառակ ստացվեց, ու նույն սփյուռքահայ մարդը, ով իր բարձրությունից չէր իջել, չմեկնաբանելով իրեն չբարևելու փաստը, էս անգամ էլ ուղղակի Աստծո օրհնությունը մաղթեց:
Ուղղակի պետք չէր միտինգների բազմահազարանոց լինելու փաստը կապել սեփական գլխավերևում փայլող լուսապսակով (մանավանդ որ միտինգների մասնակիցներից շատերը ոչ վաղ անցյալի վկաներն են), մտածել թե ժողովրդի համար կարևորը հռետորական ոճն է ոչ թէ մարդու ասածը կամ արածը: Ինչ-որ իմաստով էս ամեն ինչը ՀԱԿ առաջնորդին մոտեցնում է գործող իշխանություններին. եթե վերջիններս "ուվերեննի են" իրենց ունեցած ֆինանսական ու իշխանական լծակների վրա, ապա ՀԱԿ առաջնորդը "ուվերեննի է" իր խարիզմատիկ կերպարի վրա, բայց դե, կներեք արտահայտության համար, "ստորության օրենքի" առաջ բոլորը հավասար են, ու ամեն անգամ հռետորական կուտը կերած ժողովուրդը միանշանակ չընդունեց "սփյուռքահայ քաղաքական գործչին" չբարևելու փաստը: Ամեն դեպքում, էս ամեն ինչի մեջ պետք չի տեսնել միայն վատը, ի վերջո, որոշ մարդկանց գիտելիքների շտեմարանը համալրվեց եկեղեցական գրականության աղբյուրների մի քանի նմուշներով:
No comments:
Post a Comment